Chapter IV "So this is the way that I say I need You This is the way that I say I love You This is the way that I say I'm Yours This is the way."

20 grudzień był upragnioną przez większość uczniów datą. Oznaczał powrót do domów, święta i Nowy rok z bliskimi. Hermiona jak co roku dostała zaproszenie od państwa Weasley ale w tym roku grzecznie się wykręciła. Obiecała za to wpaść w drugi dzień świąt.
Gdy już była w pociągu Hogwart Expres jadącym do Londynu dotarło do niej, że jest ktoś z kim nie zdążyła się pożegnać. Pośpiesznie zapisała na pergaminie życzenia i uciekła na spotkanie prefektów. Cudownym zbiegiem okoliczności ona i Draco wychodzić mieli jako ostatni. W przedziale zostali więc jako ostatni.
-Malfoy.-odezwała się z uśmiechem i podała mu niewielką kartkę.
-Granger, wesołych, odezwę się.-odpowiedział jej chłopak i trochę niepewnie złożył na jej ustach namiętny pocałunek.
Po chwili już go nie było a ona została sama z tysiącem myśli w głowie. Nie umiała odtworzyć podróży. Wciąż pamiętała tylko jego usta. Delikatne a zaborcze, miękkie a pełne żądania. Czuła, że to koniec - pokochała największego wroga...

24 grudnia. Wigilia. Dzień rodzinny, pełen miłości i bliskich dla nas osób. Hermiona od samego rana czuła się cudownie. Jak co roku udzieliła jej się magia świąt. Od samego rano nuciła w kuchni, przygotowując wigilijne potrawy. Jednak jakaś jej część wciąż świadomie tęskniła za szarymi oczami i blond kosmykami. Późnym popołudniem jak co roku wypatrywała pierwszej gwiazdki, by móc z rodzicami zasiąść do kolacji. Pod pięknie pachnącym świerkiem piętrzył się stos, różnokolorowych prezentów. Hermiona juz nie mogła się doczekać. Łamiąc się opłatkiem z rodzicami i składając życzenia, myślami już była przy prezentach. Jak za dawnych czasów, jak te małe dziecko którym była kilka lat temu. W końcu dobrnęła do końca kolacji i rzuciła się w góre prezentów. Jak co roku od Pani Weasley dostała ręcznie robiony sweter w kolorze jej oczu, od rodziców pieniądze na ubrania, od Rona książkę o "Magicznym Uzdrowicielstwie", od Harrego i Ginny płytę kolejnego jej ulubionego zespołu. Ostatnia mała paczuszka była dla niej zagadką. Zanim ją otworzyłą zastanowiła się czy Malfoy'owi spodoba się prezent.
***
Jak co roku pod nieskazitelną choinką powinny być dla niego dwa prezenty. W tym roku o dziwo były trzy. Nie cierpliwie wyczekiwał końca, sztucznej i oschłej kolacji. Oboję z Narcyzą nie mogli przeboleć wymuszonego składania życzeń Lucjuszowi.
W końcu gdy zabrał prezenty, zaczął je rozpakowywać. W trzeciej najmniejszej paczce znajował się ten słynny walkmen oraz płyta nieznanego mu zespołu o któeym mówiła mu ona. "Wesołych Świąt Malfoy". Kartka dołączona do prezentu nie zawierała informacji o nadawcy. Jednak wiedział, że to od niej, dzięki niej te święta były najlepszymi w całym jego życiu.
***
Hermiona miała dziwne przeczucia że to od niego. Drżącymi dłońmi odpakowała prezent. Wyciągnęła z niej piękną broszkę w kształcie lwa z rubinowym oczkiem. Z tyłu wygrawerowany był napis " Dla słońca w pochmurny dzień".
Nagle w jej głowie fragmenty układanki złożyły się w całość. To on, ta piękna biżuteria była od niego. Jej młode serce zabiło niespokojnie, wyrywało się z piersi do ukochanej osoby. Tak bardzo chciała by przy niej był on. Chciała go przytulić, pocałować. Czuła wręcz, że oszaleje z nadmiaru emocji. Bijąc się z myślami spędziła noc na parapecie okna, wypatrywała gwiazdy która miałaby spaść. Ta jedna szalona gwiazda miała spełnić jej życzenie...
31 grudnia wypadał w niedziele. Już od samego rano Hermiona planowała wypad do mugolskiej dyskoteki. "Fire" należał do jednego z najlepszych londyńskich klubów i ciężko było dostać się na sylwestrową imprezę. W końcu koło godziny 18 dziewczyna otworzyła swoją szafę, wyciągając z niej seksowną czerwoną sukienkę. Ok godziny dwudziestej była już gotowa i życząc rodzicom szczęśliwego nowego roku zniknęła z domu.
Klub w nowobogackiej dzielnicy Londynu przywitał ją kaktofonią dźwięków i świateł. Niepewnie przekroczyła jego próg i natychmiastowo poczuła się lepiej. Już po godzinie i dwóch drinkach czuła się wyluzowana i szalała na parkiecie. Nie mogła narzekać na powodzenie, dookoła niej wciąż kręcili się mężczyźni.
W pewnym momencie zabawy ktoś przyparł ją do muru, namolnie się do niej dobierając. Dziewczyna była sparaliżowana ze strachu, gdy ten ktoś pociągnął ja w najdalszą część klubu i zaczął ją obmacywać. Przerażona krzyknęła gdy mężczyzna włożył dłoń pod sukienkę i próbował pozbyć się jej majtek. Hermiona czuła się jak w potrzasku, nikt nie zwracał na nią uwagi, wszyscy brali ich za chętną na siebie parę. Dziewczynę mdliło gdy słyszała jego jęki i posapywania. Po raz kolejny rzuciła się do panicznej ucieczki, gdy jego dłoń znalazła się pod jej bielizną a druga próbowała szarpnięciem za włosy zmusić ją do klęku.
Hermiona szlochała histerycznie, drżąc ze strachu gdy nagle uścisk zelżał a jej prześladowca leżał nieruchomo na ziemi. Ocierając łzy spojrzała w stronę wybawcy i natychmiastowo rzuciła się w jego ramiona.
-Draco-szlochała wtulając się w jego ramiona.
-Chodź do mnie-odpowiedział i delikanie pociągnął ją w stronę górnego piętra, do apartamentów.
-Uspokój się, już dobrze, nikt cię nie skrzywdzi-szeptał jej uspokajająco, wciąż trzymając ją w ramionach.
-Mogę się umyć?
-Pewnie, proszę.-odpowiedział, podając jej ręcznik i swoją koszulkę. Po 15 min dziewczyną wyszła z łazienki i spostrzegła chłopaka śpiącego już w łóżku. Ostrożnie położyła się obok niego i wtuliła najbardziej jak się dało. Delikatnie musnęła ustami jego wargi i poddała się Morfeuszowym objęciom...
***
cdn ;)))